معجزه محرم

وقتی که حرف نگفته از حد بگذرد، وقتی بغض نشکسته ی زیادی جمع بشود در گلو ، آدم ها معمولا دیگر چیزی نمی گویند ، اشکی نمیریزند، ....... سکوت می کنند... .
محرم هم ماه غریبی هست. بیشتر شبیه به یک معجزه ی جاری می ماند ... هر سال هی تکرار می شود و تکرار می شود و درست مثل طلوع خورشید که برایمان نامرعی شده است ، برایمان تکراری شده ، معمولا ما از دیدن معجزه بودن معجزات محرم می گذریم .... شاید هم عمدی در کار نیست ، آخر خود در دل معجزه ایم...
به هیات که پا می گذارم ، انگار آدم ها از سیاره ی دیگری آمده اند ، لباس ها یکرنگ شده اند اما گویی یک رنگ تر از لباس ها ، دل آدم هاست. می خواستم بنویسم مثل این که همه از یک خانواده ایم ، دیدم نه ؛ بهتر از یک خانواده ایم ، انگار یک نفریم.
من هم احساس می کنم ، با این که خیلی اهل هیات نیستم اما من هم احساسش می کنم . این لباس سیاه چه میکند؟ آدم هایی را در بغل گرفته ام که در روز های دیگر از کنارشان هم رد نمی شوم ، کسی دارد در بغلم زار زار می گرید که من را نمی شناسد . مرثیه ی کسی را خوانده اند که به جز نامی در کتابی چیزی از او ندیده ایم. فکر نمی کنم هیچ کدام از این بچه ها در سوگ پدرشان هم اینگونه منقلب شده باشند.

باز این چه شورش است که در خلق عالم است
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است
باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین
بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است
این صبح تیره باز دمید از کجا کزو
کار جهان و خلق جهان جمله در هم است
گویا طلوع می‌کند از مغرب آفتاب
کاشوب در تمامی ذرات عالم است
گر خوانمش قیامت دنیا بعید نیست
این رستخیز عام که نامش محرم است
"محتشم کاشانی"

آب سنگین اراک ....

تعطیلی روز سه شنبه مجالی داد تا با بچه ها بریم بیرون
بیرون که میگم تصور نکنید که قراره بریم پای سی و سه پل و پل خاجو
قراره از مسیر کتابخونه-دانشکده-سلف-خوابگاه، یه چند متری بریم اونطرف تر
پیشنهاد بچه ها کلوپ پسرا توی دانشگاه س!
کنار اداره ی نقلیه دانشگاه یه ساختمان که خیلی توی چشم نمیاد ولی به اندازه ی کافی بزرگ هست.
روی سردرش نوشته "سالن ورزشی تفریحی امید"!
یه در معمولی و مستقیما وارد لابی کلوپ میشیم .
خود بچه ها هیچ اسمی روش نگذاشتن بهش میگن "نقلیه".
اما داخلش با بیرونش خیلی فرق داره
محیط گرم و دنجی داره یه چندین ردیف مبل چرمی که میشه نشست و دور هم بود ، چند تا میز بیلیارد و دو سه تا فوتبال دستی و یکی دوتا از این ایر هاکی ها ، به تعداد کافی هم ایکس باکس و بازی های کامپیوتری هست .
چند تا از بچه های قدیمی دانشگاه کرمان را می بینم . اونها هم منو میبینن و با هم یه هو می گیم .ببببهههههههه سلام رفیق ، اینجا چه می کنی ؟
میشینیم و کلی با هم گپ میزنیم و یادی از بچه ها می کنیم .

میرم که قیمت یک ساعت استفاده از X-box 360 چهار نفره را بپرسم .
هر چه می گردم مسئولش را پیدا نمیکنم .
نگاه که می کنم میبینم بچه ها خودشون دارن از یخچال سالن نوشابه و چیز های دیگه بر میدارن و پولش را میندازن داخل دخل .
بیشتر تیز میشم ببینم اینجا مسئول داره یا نه. بالاخره پیداش می کنم یه نفر ریز نقش که یه گوشه نشسته واسه خودش تو فکره .
سلام میکنم ، بنده خدا چرتش پاره میشه . میپرسم من اینجا تازه واردم و قوانین اینجا را نمیدونم .
بهم میگه منم نمیدونستم ، تا زمانی که "آب سنگین اراک تعطیل " شد و مجبور شدم بیام اینجا. به یه برگه اشاره می کنه که همه چی از جمله قیمت ها روش نوشته شده و میگه ، کم کم آشنا میشی... میپرسم سه نفره با چهار نفره چه قدر تفاوت قیمت داره
میگه ساعتی نزدیک به 400 تومن .
میرم و یه دسته بازی می گیرم تا برم با بچه ها 4 نفره بازی کنم .
شب خوبی بود .
اما منو به فکر فرو برد...
آب سنگین اراک...

مدل سازی پرواز پرستو ها

فضای اینجا از نظر فرهنگی با دانشگاه قبلیم بسیار بسیار متفاوته
یادمه چند شب پیش یه نفر سوال کرد آیا جو پلیسی هست یا نه ؟
با وجود این که نظارت همه جانبه ی مسئولین بر فضا بر همه ی دانشجو ها مسلم هست.
و دانشجو ها دایما به هم درباره ی استفاده شون از نت دانشگاه اخطار های لازم را میدن ._این که با ایمیل دانشکده به خارجی ها حتی اساتید اونوری مکاتبه نداشته باشید یا حواستون باشه که نت به طور کل تحت نظره و ...-
اما گویا برخورد فیزیکی به معنایی که ما در دانشگاه قبلی با اون رو به رو بودیم اینجا دیده نمیشه .
پسر ها و دختر ها راحت اند .
با هم حرف می زنن با هم میرن توی محوطه دانشگاه و من توی چهره شون ترس از دیده شدن نمی بینم .
برخی از قدیمی تر ها هم به این نکته صحه می گذارند که عدم برخورد با این گونه روابط و صبر حراست به مرور باعث کم رنگ تر شدن روابط بین جنس های مخالف شده ، و این چیزی که امروز می بیینید یا صرفا یه صحبت کاری هست یا قصد ازدواج دخیل هست .
یه درصد کمی هم البته که قصد های دیگری دارند ولی کمند.

طرز فکر متفاوت مسئولین فرهنگی دانشگاه به زودی خودش را توی اولین عید دانشجویی نشان داد .
یک جشن دو روز و دو شبه با کلی محیط دوستانه و شاد .
مسابقه در محیط های خوابگاهی ، پخش شیرینی و چای و کیک ، سخنرانی مذهبی ، آتش بازی ، کلی جوک و خنده و البته موسیقی زنده ، یک نفر را از بیرون دانشگاه اوردن وسط دانشجو های پسر با گیتارش ، هرچی بچه ها تیکه انداختن اونم با تیکه جواب داد و کلی ملت خندیدن
یه لحظه چیزی که میگم را تصور کنید
وسط یه مشت دانشجوی دکترا و ارشد ایستادی که همه دارن روی یه موضوع خوف کار می کنن .
صدای گیتار میاد
یه عده دارن قهقه میزنن و میخندن
و شما با دو تا دانشجوی دکترا و دو تا دانشجوی ارشد در حالی که قهوه و چایی دستتون هست دارید وسط حیاط روی یه زمین چمن و زیر درخت های بید که در نسیم ملایمی برگ هاشون می جنبند ، در باره ی زیبایی ریاضیات در شبیه سازی مدل پرواز پرستو ها صحبت می کنید ...
خیلی حس خوبی داره ... خیلی
کاش هر چه زود تر موضوع پایان نامه منم مشخص بشه و کاش راجع به مدل سازی پرواز پرستو ها باشه ...

حق انتخاب

چند سال پیش موقعی که داشتم به فلسفه نک می زدم و پیش اساتید نامی این رشته دانش آموزی می کردم ، کلی شاکی بودم که چرا خداوند عز و جل در قضیه  ی خلقت با ما قهری برخورد کرده و به ما اختیار نصفه و نیمه داده . 

الان که مجبورم شدم چندین بار تو زندگی دست به انتخاب های سرنوشت ساز بزنم ، توی دلم میگم "ای کاش همین اختیارات نصفه و نیمه هم نداشتیم".

مثل جوشکاری

 

   بچه ها به جوشکاری خیلی علاقه دارند، هر چه هم می گویی: پسر جان! نگاه نکن اذیت می شوی. می گوید: دلم می خواهد! خوشم می آید!

  اما شب که شد ناخوشی ها شروع می شود
  و چشم درد امانش را می برد
و تازه می فهمد که بعضی خوشی ها پایان خوشی ندارند
و همین جاست که به خود می آید
و با خود می گوید:
ای کاش حرف بزرگترها را آویزه گوش می کردم.

 حال، بزرگتری مثل امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) به ما همین را می گوید:

« کَم مِن نَظرَةٍ جَلَبَتْ حَسرَةً ؛
چه بسا نگاهی که حسرت و ندامت در پی دارد.

 (برگرفته از کتاب: مثل شاخه های گیلاس)

جل الخالق گنجشک ها کجا ها که لانه نمیسازند...

امروز سر کار مجبور شدیم یه الکتروموتور مربوط به اسکرو سیمان بچینگ را باز کنیم تا تعمیراتی روش انجام بشه .( اوفففف چند تا کلمه نا آشنا تو یه جمله)

خلاصه چیزی که دیدم بس عجیب بود .

و این که مادر طبیعت برای حفظ حیات به چه کار هایی که دست نمیزنه .

بقیه را در قاب تصویر ببینید.

بله این گنجشک ها رفتن روی خود شفت موتور لانه ساختن .

تا اینجا چیز عجیبی نیست . حتما با خودتون فکر می  کنید که لابد این موتوره مدت طولانی بوده که خراب بوده و کار نمی کرده . ولی نکته جالبش اینجاست که نه خیر این موتور تا همون چند ساعت قبل داشته با سرعت و قدرت تمام کار میکرده و این خانوم و آقای قنجشک رفتن و توی محفظه ی شفت در حال کار یه لونه ساختن و از قضا خانواده ی پر جمعیتی را هم ساختن . دی

توضیحات : بچینگ مجموعه ماشین آلاتی هستند که به کمک اونها میشه بتن را  برای کار های عمرانی در اندازه های زیاد و سریع تولید کرد.

الکترو موتور هم همون مثل دینام کولر هست ولی بزرگ تر . دی 

اسکرو یه چیزی شبیه پیچ هست ولی خیلی بزرگ تر مثلا 10 متر طولشه . که به وسیله ی اون مواد خیلی نرم مثل سیمان یا حتی آب و مایعات را میشه جا به جا کرد.