تمنای طلوع

از لقمان حکیم نقل است :

روزی در کنار "کشتزاری از گندم"ایستاده بودم

خوشه هایی از گندم که از روی "تکبر" سربرافراشته, و خوشه های دیگری که از روی "تواضع" سر به زیر آورده بودند...

نظرم را به سوی خود جلب کرد.

و هنگامی که آنها را لمس کردم, بسیار تعجب کردم, خوشه هایی را که سربرفراشته,"خالی از گندم", و خوشه های سر به زیر را "پر از دانه های گندم" یافتم...

با خود گفتم در "کشتزار زندگی" چه بسیارند, سرهایی که بالا رفته اند اما در حقیقت خالی اند.

برگرفته از کانال: https://t.me/seyed_majidi